Act 22 | ABGk | STEP | άνδρες αδελφοί και πατέρες ακούσατέ μου της προς υμάς νυν απολογίας

Acts 22

CHAPTER 22 Paul's Defense

1 άνδρες αδελφοί και πατέρες ακούσατέ μου της προς υμάς νυν απολογίας 2 ακούσαντες δε ότι τη Εβραϊδι διαλέκτω προσεφώνει αυτοίς μάλλον παρέσχον ησυχίαν 3 και φησίν εγώ μεν ειμι ανήρ Ιουδαίος γεγεννημένος εν Ταρσώ της Κιλικίας ανατεθραμμένος δε εν τη πόλει ταύτη παρά τους πόδας Γαμαλιήλ πεπαιδευμένος κατά ακρίβειαν του πατρώου νόμου ζηλωτής υπάρχων του θεού καθώς πάντες υμείς εστε σήμερον 4 ος ταύτην την οδόν εδίωξα άχρι θανάτου δεσμεύων και παραδιδούς εις φυλακάς άνδρας τε και γυναίκας 5 ως και ο αρχιερεύς μαρτυρεί μοι και παν το πρεσβυτέριον παρ΄ ων και επιστολάς δεξάμενος προς τους αδελφούς εις Δαμασκόν επορευόμην άξων και τους εκείσε όντας δεδεμένους εις Ιερουσαλήμ ίνα τιμωρηθώσιν 6 εγένετο δε μοι πορευομένω και εγγίζοντι τη Δαμασκώ περί μεσημβρίαν εξαίφνης εκ του ουρανού περιαστράψαι φως ικανόν περί εμέ 7 έπεσόν τε εις το έδαφος και ήκουσα φωνής λεγούσης μοι Σαούλ Σαούλ τι με διώκεις 8 εγώ δε απεκρίθην τις ει κύριε είπέ τε προς με εγώ ειμι Ιησούς ο Ναζωραίος ον συ διώκεις 9 οι δε συν εμοί όντες το μεν φως εθεάσαντο και έμφοβοι εγένοντο την δε φωνήν ουκ ήκουσαν του λαλούντός μοι 10 είπον δε τι ποιήσω κύριε ο δε κύριος είπε προς με αναστάς πορεύου εις Δαμασκόν κακεί σοι λαληθήσεται περί πάντων ων τέτακταί σοι ποιήσαι 11 ως δε ουκ ενέβλεπον από της δόξης του φωτός εκείνου χειραγωγούμενος υπό των συνόντων μοι ήλθον εις Δαμασκόν 12 Ανανίας δε τις ανήρ ευσεβής κατά τον νόμον μαρτυρούμενος υπό πάντων των κατοικούντων εν Δαμασκώ Ιουδαίων 13 ελθών προς με και επιστάς είπέ μοι Σαούλ αδελφέ ανάβλεψον καγώ αυτή τη ώρα ανέβλεψα εις αυτόν 14 ο δε είπεν ο θεός των πατέρων ημών προεχειρίσατό σε γνώναι το θέλημα αυτού και ιδείν τον δίκαιον και ακούσαι φωνήν εκ του στόματος αυτού 15 ότι έση μάρτυς αυτώ προς πάντας ανθρώπους ων εώρακας και ήκουσας 16 και νυν τι μέλλεις αναστάς βάπτισαι και απόλουσαι τας αμαρτίας σου επικαλεσάμενος το όνομα του κυρίου 17 εγένετο δε μοι υποστρέψαντι εις Ιερουσαλήμ και προσευχομένου μου εν τω ιερώ γενέσθαι με εν εκστάσει 18 και ιδείν αυτόν λέγοντά μοι σπεύσον και έξελθε εν τάχει εξ Ιερουσαλήμ διότι ου παραδέξονταί σου την μαρτυρίαν περί εμού 19 καγώ είπον κύριε αυτοί επίστανται ότι εγώ ήμην φυλακίζων και δέρων κατά τας συναγωγάς τους πιστεύοντας επί σε 20 και ότε εξεχείτο το αίμα Στεφάνου του μάρτυρός σου και αυτός ήμην εφεστώς και συνευδοκών τη αναιρέσει αυτού φυλάσσων τα ιμάτια των αναιρούντων αυτόν 21 και είπε προς με πορεύου ότι εγώ εις έθνη μακράν εξαποστελώ σε 22 ήκουον δε αυτού άχρι τούτου του λόγου και επήραν την φωνήν αυτών λέγοντες αίρε από της γης τον τοιούτον ου γαρ καθήκεν αυτόν ζην 23 κραζόντων δε αυτών και ριπτούντων τα ιμάτια και κονιορτόν βαλλόντων εις τον αέρα 24 εκέλευσεν αυτόν ο χιλίαρχος άγεσθαι εις την παρεμβολήν ειπών μάστιξιν ανετάζεσθαι αυτόν ίνα επιγνώ δι΄ ην αιτίαν ούτως επεφώνουν αυτώ 25 ως δε προέτειναν αυτόν τοις ιμάσιν είπε προς τον εστώτα εκατόνταρχον ο Παύλος ει άνθρωπον Ρωμαίον και ακατάκριτον έξεστιν υμίν μαστίζειν 26 ακούσας δε ο εκατόνταρχος προσελθών απήγγειλε τω χιλιάρχω λέγων όρα τι μέλλεις ποιείν ο γαρ άνθρωπος ούτος Ρωμαίός εστι 27 προσελθών δε ο χιλίαρχος είπεν αυτώ λέγε μοι ει συ Ρωμαίος ει ο δε έφη ναι 28 απεκρίθη τε ο χιλίαρχος εγώ πολλού κεφαλαίου την πολιτείαν ταύτην εκτησάμην ο δε Παύλος έφη εγώ δε και γεγέννημαι 29 ευθέως ουν απέστησαν απ΄ αυτού οι μέλλοντες αυτόν ανετάζειν και ο χιλίαρχος δε εφοβήθη επιγνούς ότι Ρωμαίός εστι και ότι ην αυτόν δεδεκώς 30 τη δε επαύριον βουλόμενος γνώναι το ασφαλές το τι κατηγορείται παρά των Ιουδαίων έλυσεν αυτόν από των δεσμών και εκέλευσεν ελθείν τους αρχιερείς και όλον το συνέδριον αυτών και καταγαγών τον Παύλον έστησεν εις αυτούς